Neler yapıyorsunuz bu aralar? Ben yürüyüş yapıyorum. Bir de 9-6 çalışıyorum. Bir de ev topluyorum. Bir de yürüyüş yapıyorum. Bir de film seyrediyorum. Bir de yürüyorum... Etrafımdakiler ekmek yaparken, takı yaparken, online pilates yoga yaparken, zoom'da sosyalleşirken, ben sanki sadece yürüyorum. Nereye gidiyorum bilmiyorum. Hayatım(ız) bundan sonra hep böyle mi olacak, bilmiyorum. Tüm bunların bir anlamı var mı, bilmiyorum. Anlam ne demek? Bilmiyorum. İnsanlık tüm bunlardan bir ders çıkaracak mı? Sanmıyorum.
Durmak mı daha fena, duramamak mı? "Evinde kal, içinde kal, içine dön, kendine bak" mesajlarının döndüğü bu dönemde, kendini meşgul tutmak için bunca uğraş vermek mi doğrusu?..
Pandeminin ilk günlerinde sokaktan araba geçmezken, bugün insanlar yine bir yerlere koşturuyor. Tek fark; artık sokaktaki herkesin suratında bir maske var. Çünkü buna da alıştık. Bunu da normalleştirdik. Çünkü insan koşullarını normalleştiremezse hayatına devam edemiyor. Çünkü kontrolü tekrar ele almak istiyoruz. "Direksiyonda ben varım, pandemi değil" demek istiyoruz. Kaygan zeminde olmayı kabullenemiyoruz. "Her şey kontrolüm altında" diyebilmek istiyoruz. Her şey kontrolüm altında ve birkaç sabah daha kalkıp yürürsem, bu da geçer...
